کد مطلب:190881
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:126
درس های این وصیت
1. هر گاه نزد عالمی و یا بزرگی از اهل دین رفتیم، تقاضای پند و نصیحت كنیم، زیرا كلمات و راهنمایی های دانشمندان دین نور است و برای زندگانی ما بركت مادی و معنوی به همراه دارد. در كلمات گهربار امام باقر علیه السلام آمده است كه فرمود: «العالم كمن معه شمعة تضیی ء للناس» ؛ [1] ؛علم عالم مانند چراغ و مشعلی است كه راه را روشن می كند. كسی كه در تاریكی نور به همراه دارد، گم نمی شود و راه را درست طی می كند و به مردم نیز نشان می دهد.
2. تقوا؛ یعنی پرهیزكاری و اطاعت از خداوند متعال و دوری از
[ صفحه 184]
گناه در آشكار و پنهان، و این امر سبب تقرب الی الله و وسیله ی قبولی اعمال و عبادات می باشد. قرآن كریم می فرماید:
(ان اكرمكم عندالله أتقیكم) [2] .
به درستی كه گرامی ترین شما در پیشگاه خداوند متعال، كسانی هستند كه از همه تقوای آنان بیش تر است.
و در آیه ی دیگر چنین می فرماید:
(انما یتقبل الله من المتقین) [3] .
خداوند متعال فقط از اهل تقوا (عبادت و اطاعت را) می پذیرد.
[1] تفسير منسوب به امام حسن عسكري عليه السلام، ص 342، ح 220؛ بحارالانوار، ج 2، ص 4، ح 7.
[2] حجرات، 13.
[3] مائده، 27.