کد مطلب:190881 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:126

درس های این وصیت
1. هر گاه نزد عالمی و یا بزرگی از اهل دین رفتیم، تقاضای پند و نصیحت كنیم، زیرا كلمات و راهنمایی های دانشمندان دین نور است و برای زندگانی ما بركت مادی و معنوی به همراه دارد. در كلمات گهربار امام باقر علیه السلام آمده است كه فرمود: «العالم كمن معه شمعة تضیی ء للناس» ؛ [1] ؛علم عالم مانند چراغ و مشعلی است كه راه را روشن می كند. كسی كه در تاریكی نور به همراه دارد، گم نمی شود و راه را درست طی می كند و به مردم نیز نشان می دهد.

2. تقوا؛ یعنی پرهیزكاری و اطاعت از خداوند متعال و دوری از



[ صفحه 184]



گناه در آشكار و پنهان، و این امر سبب تقرب الی الله و وسیله ی قبولی اعمال و عبادات می باشد. قرآن كریم می فرماید:

(ان اكرمكم عندالله أتقیكم) [2] .

به درستی كه گرامی ترین شما در پیشگاه خداوند متعال، كسانی هستند كه از همه تقوای آنان بیش تر است.

و در آیه ی دیگر چنین می فرماید:

(انما یتقبل الله من المتقین) [3] .

خداوند متعال فقط از اهل تقوا (عبادت و اطاعت را) می پذیرد.


[1] تفسير منسوب به امام حسن عسكري عليه السلام، ص 342، ح 220؛ بحارالانوار، ج 2، ص 4، ح 7.

[2] حجرات، 13.

[3] مائده، 27.